تدوین مدل اثر فرانوگرایی در مدیریت بر توسعۀ ورزش

امروزه، پیچیدگی و محیط متغیر، لزوم به‌­روز­بودن و آشنایی مدیران با فرایندها و رویه­‌های نوین مدیریت در سازمان­ها را بیش از پیش نمایان می­سازد؛ ازاین‌رو، پژوهش­ حاضر با هدف بررسی نگرش فرانوگرایی در مدیریت و اثر آن در توسعۀ ورزش ­انجام گرفت. روش پژوهش، هم­بستگی بوده وبه شکل میدانی صورت گرفته است. جامعۀ این پژوهش را متخصصان و صاحب­نظران حوزۀ مدیریت و ورزش تشکیل دادند. محقق از روش نمونه­ گیری نظری در این تحقیق با توجه­به جامعه تحقیق استفاده نمود (160= N) که در نهایت 112 پرسش‌نامه دریافت گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامه­های محقق ساخته برگرفته از ابزار مدیریت فرانوگرای­ شعبانی ­(1392) و توسعه ورزش پورکیانی (1393) استفاده گردید. از آزمون­های کالموگروف اسمیرنف و همبستگی اسپیرمن در نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 22 و روایی سازه و مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزار لیزرل نسخه 8.8 استفاده شد. نتایج نشان می­دهد که­ بین مدیریت فرانوگرا و توسعۀ ورزشی و مؤلفه­ های آن رابطه وجود دارد. همچنین، ضرایب رگرسیونی و مقادیر تی، مدل ارتباطی را تأیید می­کند. براساس یافته­ ها مشخص می­شود که لزوم توجه ویژه به تعاملات سازمانی مناسب­تر و ­نیز رویه ­های کاری و مناسبات در سازمان، به ­ویژه در سازمان­های ورزشی، بیش­از­پیش به توسعۀ ­ورزش در سطح قهرمانی، همگانی و تعلیم­ و­تربیتی کمک خواهد نمود.